Dokładnie 81 lat kończy w tym roku poliuretan – tak można się wyrazić, ponieważ właśnie w 1938 roku nowe tworzywo (zgłoszone do opatentowania pod koniec roku 1937) zostało w ten sposób nazwane. Ojców sukcesu było wielu, a wszyscy oni tworzą jednocześnie historię rozwoju chemii organicznej. Przysłowiową kropkę nad i stawiał Otto Bayer: naukowiec i właściciel firmy, która zajmowała się przede wszystkim badaniem tej nowej, obiecującej substancji.
Warto dodać, że badania jakie prowadził Otto były postrzegane sceptycznie – jednak jak się okazało wytrwałość naukowca opłaciła się, bo w końcu opracował zasadę poliaddycji, kluczową dla tworzenia poliuretanów. Gdy tworzywo zostało opatentowane i zyskało nazwę, jego kariera się rozpoczęła – i przebiegła w bardzo ciekawy sposób.
Poliuretan w przemyśle – jak wyglądała ta droga?
Wkrótce po tym, jak poliuretan zaczął być wytwarzany, rozpoczęła się II wojna światowa. Potrzeby armii, biorących udział w największym w historii zbrojnym starciu, wpłynęły oczywiście na to, czym zajmował się przemysł. I szybko się okazało, że odkryty niedawno poliuretan bardzo dobrze się sprawdza jako materiał do wykańczania pojazdów (lądowych, powietrznych i wodnych), odpornej na zużycie odzieży czy takich akcesoriów jak spadochrony. Czasy wojenne były jednak dopiero jak preludium.
W kolejnych dwóch dekadach opracowywano kolejne tworzywa, mające za bazę poliuretan – a im więcej możliwości się pojawiało, tym więcej znajdowało się zastosowań. W latach 60. poliuretan stosowano coraz chętniej w budownictwie, sprawdzał się jako dobry izolator. W tej samej dekadzie bardzo pomógł konstruktorów rakiet kosmicznych – i dosłownie sięgnął gwiazd, razem z amerykańskimi astronautami.
Śledząc to, jak dalej radził sobie poliuretan w przemyśle, trzeba przyznać że jego kariera nieprzerwanie kwitnie. Obecnie otacza nas dosłownie ze wszystkich stron – choć czasem jest tak dyskretny, że nie zdajemy sobie sprawy z jego obecności. Wypełnia wnętrze wielu urządzeń i mechanizmów, bo z niego wyrabia się rozmaite, bardzo ważne elementy konstrukcyjne – takie, które mają dobrze działać w skrajnych temperaturach, niezmiennie wśród rozmaitych odczynników chemicznych. Elastyczny, pochłaniający drgania poliuretan pojawia się w pojazdach, często w ich kółkach. Jest też tworzywem wielu tekstyliów: ubrań, akcesoriów i podręcznych rzeczy, bez których na co dzień nie możemy się obejść. Jak mówią statystyki, gałąź przemysłu, związana z wytwarzaniem i poliuretanu, należy do najbardziej rozwiniętych, a także przynoszących największe dochody światowym gospodarkom.
Tekst zewnętrzny, artykuł sponsorowany
Czytelniku pamiętaj:
Niniejszy artykuł ma wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowi poradnika w rozumieniu prawa. Zawarte w nim treści mają na celu dostarczenie ogólnych informacji i nie mogą być traktowane jako fachowe porady lub opinie. Każdorazowo przed podejmowaniem jakichkolwiek działań na podstawie informacji zawartych w artykule, skonsultuj się ze specjalistami lub osobami posiadającymi odpowiednie uprawnienia. Autor artykułu oraz wydawca strony nie ponosi żadnej odpowiedzialności za ewentualne działania podejmowane na podstawie informacji zawartych w artykule.
